Psalm 119k Caph Defecit in salutare – Mijn geest ziet met ongeduld uit naar uw bijstand

Blad: 137v

Lees:

Opschrift in rode letters op de vorige bladzijde: Stem van de mensen die boete doen.

Bid: Vers 81-83

Kijk:

Bij deze strofe van de psalm heeft de kunstenaar bij wijze van uitzondering twee afbeeldingen gemaakt. Op de eerste wijst de psalmist, biddend en met de ogen op de hemel gericht, naar een levensgrote zak. Hij ziet er uit als een oude man. Het beeld van de oude verdroogde zak als beeld van de ouderdom komt uit vers 83: Verdroogd als een wijnzak die in de rook hangt, vergeet ik toch nimmer wat Gij hebt beschikt.

Bid: Vers 84-87

Kijk:

Op het tweede plaatje ligt de jonge psalmist smekend op de grond, terwijl een soldaat een voet en de punt van de speer op zijn been zet. De soldaat kijkt achterom in de richting van een berg alsof hij op een bevel wacht of iets hoort. Het is een verbeelding van de uitroep van de psalmist in vers 87: Zij hadden mij bijna verdelgd van de aarde…

Bid: vers 88

Schrijf:

In beide plaatjes kijken de ogen van de psalmist met ongeduld en verlangend uit naar de redding die van elders moet komen. Boven een oude man tegen het einde van zijn leven. Onder een jonge man onder uiterst hachelijke omstandigheden. Wat roepen die ogen bij mij op?

Luisteren:

Psalm 119. Tekst: Huub Oosterhuis. Muziek: Antoine Oomen. Nummer 11: Mijn ziel smacht naar bevrijding (CD).

Verder lezen:

Kees Waayman, Hoe streelt jouw zegging mijn gehemelte. De spiritualiteit van psalm 119, 2012, p. 222-225.